w życiu spotykamy masę różnych ludzi, jedni przychodzą i odchodzą, ale zostawiają po sobie jakiś ślad,  inni pozostają na zawsze i stają się częścią naszego życia. bez nich nie potrafimy oddychać czy prawidłowo istnieć. wyciągają z nas wszystko co najlepsze, dzięki nim mamy poczucie, że nie jesteśmy na świecie sami, wiemy, gdzieś tam głęboko w sercu, że możemy im ufać i zwrócić się do nich ze wszystkim,  odwdzięczamy się im również tym samym. ona, na pewno nie jest jedyną, ale jedną z nielicznych, które miały wielki wpływa na moje życie i co najważniejsze - dalej ma i będzie miała do końca życia, bo jeśli teraz udało nam się wszystko pokonać, to czemu za 50 lat miałoby być inaczej? jednym mogłoby się wydawać, że przyjaźń na odległość nie ma szans na przetrwanie, podobnie jak związki - są w wielkim błędzie. tu nie chodzi o to jak daleko mieszka twój przyjaciel, chodzi o miłość, poświęcenie i zaufanie jakie sobie dajecie bez względu na wszystko, na każde za i przeciw, my jesteśmy idealnym przykładem na to, że nie ma rzeczy niemożliwych. a ten miesiąc, raz w roku, gdy możemy rzucić się na siebie, gadać, płakać i śmiać się całymi nocami, jest bardziej piękny, niż ktokolwiek mógłby sobie wyobrazić.  dokładnie pamiętam chwilę, gdy się poznałyśmy, byłyśmy małymi dziećmi, które bawiły się na podwórku w najróżniejsze gry, już wtedy mieszkałyśmy, jak się nam wydawało, daleko od siebie, teraz mogę się jedynie z tego śmiać,  bo 50 km niczym nie równa się odległości 1200 km, które nas dzielą w tej chwili. zawsze umiałyśmy znaleźć wspólny temat do rozmów, początki nie były łatwe, z resztą komu 10 lat temu mogłoby się wydawać, że połączy nas tak silna więź? lub nawet, że będziemy planować wspólną przyszłość, bo zdecydowanie nie wyobrażam sobie życia bez niej.  obie nie mamy łatwych charakterów, ale uzupełniamy się na każdym kroku. nie zgadzamy się w wielu sprawach, ale nigdy nie pokłóciłyśmy się na dłużej niż 5 minut, mnie to dziwi, bo kłótnie i sprzeczki leżą w mojej naturze.  pewnie gdybym miała ją codziennie obok siebie żarłybyśmy się jak dzikie koty co minutę, ale na pewno nigdy żadna z nas nie chciałaby czegokolwiek zepsuć czy urazić siebie nawzajem. życie jest zbyt krótkie, aby kłócić się z osobami, na którym nam zależy. wiem też, że nieważne jaką głupotę zrobię, zawsze będzie przy mnie, nie pozwoli mi upaść i nawet nie będzie mi wypominać tego złego. ONA ZNA MNIE LEPIEJ NIŻ JA SAMĄ SIEBIĘ, my nie potrzebujemy słów, żeby się dogadać, wystarczy nasza telepatia. wie również o rzeczach, o których wstydzę się sama przed sobą, jakby chciała mnie kiedyś pogrążyć, miałaby do tego bardzo dobre materiały, jednak wiem, że nigdy tego nie zrobi, bo ja dla niej jestem tak samo cenna jak ona dla mnie.  nie przypominam sobie również żadnej złej chwili, z jej udziałem, mam tylko same cudowne wspomnienia, a ich będzie jeszcze więcej, a wy wszyscy jeszcze o nas usłyszycie. 

kocham ją miłością dożywotnią, kocham odkąd pamiętam, nic i nikt tego nie zmieni.  bez niej, część mnie by umarła, a dziura po stracie nigdy nie zostałaby załatana.

my będziemy od jutra grzeczne, a do jutra jeszcze dużo czasu.