miiiś

Lubię sobie leżeć i wyobrażać, jak spacerujemy.

Ja mówię jakąś głupotę, a Ty śmiejesz się, nazywasz mnie głuptasem i obejmujesz.

A kiedy pada deszcz, skaczemy razem po kałużach, tańczymy.

Dajesz mi swoją bluzę, bo mi 'ziuziu'.

Później kłócimy się, mówię, że mam Cię dość, chociaż wiesz, że to jedynie marne kłamstwo...

I 5 minut później dostajesz buziaka 'na zgodę'.

Bo przecież tak na poważnie, to my się nigdy nie kłócimy.

Bierzesz mnie na ręce i idziesz tak po chodniku, ostrożnie, żeby mnie nie ochlapał żaden

przejeżdżający samochód.

Przed moim domem, zatrzymujesz się, ostatni raz mnie przytulasz.

Patrzysz w oczy, dajesz całusa i znikasz.

I tak już zawsze.

Ot, taka moja mała, słodka, niespełniona nierealność...