Najsprawiedliwsza i najokrutniejsza kara, jaka zostaje nam wymierzona za tak całkowite, spokojne niby cisza cmentarza zapomnienie osób, których już nie kochamy, polega na tym, że to pogrążenie się w niepamięci czujemy jako coś nieuniknionego także dla tych, których jeszcze kochamy...
Ja pamiętam..
Czas nie stanął w miejscu.