Trudniej jest żyć wspomnieniami niż nie mieć ich w ogóle. Czekam, by nastał czas, w którym nauczę się nie pamiętać... W kąpieli wspomnień widzę dziś tylko pustkę wokoło i mgłę, która nie ma końca. Moje serce w kajdany zakute, ciało obdarte z duszy... Mijam słowa niczyje, słowa spóźnione, wśród skalistych błąkające się dróg. W smutku, bólu i bezsilności tkwię w świata cieniu samotnie. Chcąc dotrwać zmroku tak potrzebnego memu sercu zmęczonemu okropnie.
Najpiękniejsze chwile zostały zapisane w sercu.
Będą tam, dopóki ono będzie bić...