najważniejsza rozmowa.. wewnątrz

Rozum: Serce, dlaczego ty mnie tak

męczysz swoimi urojeniami?

Twoje odczucia nie są racjonalne,

to tylko nieuzasadnione obawy.

Serce: Bo widzisz Rozum,

ja kieruje się tylko uczuciami,

więc nie wiem, co to racjonalność.

To twoja działka Rozum, nie moje zadanie.

Ty masz to wszystko zweryfikować.

Rozum: Ale ja mam dość!

Wysyłasz do mnie sygnały,

które u mnie przybierają forę obrazów.

Dręczysz mnie rozważaniami przez godziny,

a ja mam lepsze rzeczy do roboty,

niż twoje obawy.

Serce: Zrozum to, rozumku,

ja się boje, że te uczucia,

które posiadam obecnie,

nagle znikną. Boję się, że ...

Rozum: Że przestaniesz kochać?

Że on odejdzie,

zostawi Cię dla innego serca?

Serce: Przestań!

Nie mów tego głośno!

Mów ciszej, szepcz...

Rozum: Nie rozumiem cię Serce.

Nie mogę pojąć o co ci chodzi.

Mówi, że kocha?

Serce: Mówi.

Rozum: Pokazuje, że mu zależy?

Serce: No tak, widzę to.

Rozum: Daje dowody,

że idzie ku innemu Sercu?

Serce: Nie...

jest wierny.

Rozum: No, to o co ci chodzi serduszko?

Serce: Nie naśmiewaj się ze mnie Rozum!

To jest sprawa poważna.

Bo widzisz Rozumku, ja widzę,

że mu zależy i chce trwać,

ale widzę też, że nie jestem jedno.

Rozum: A tu cię mam Serce!

Tu cię boli. No mów,

o które inne jesteś zazdrosne?

Serce: Zbyt wiele ich jest Rozum, zbyt wiele...

Napijmy się i zapomnijmy o wszystkim.

Rozum: Napić się mogę, nawet bardzo chętnie.

Przez te twoje smutki trochę mi tęskno,

 za tym cudownym stanem odurzenia.

Jednak zapomnieć nie umiem.

Serce? Ty mnie słuchasz? Serce? ....

Odpocznij sobie, później porozmawiamy.