Przeżycia..

Naprawiłeś mnie! i naprawiasz do tej pory. Jestem bardziej odpowiedzialna,myślę o konsekwencjach popełnianych błędów,robionych czynów. Uwielbiam gdy mówisz "idź się zabaw,jesteś młoda" a ja nie bardzo już chcę,wiem,że mogę i tu nie chodzi o "pozwolenie" od Ciebie,jestem osobą pełnoletnią i wiem co mogę a czego nie. ;) Po prostu "zabawa" bez Ciebie nie ma najmniejszego sensu. Uwielbiam sposób w jaki ze mną rozmawiasz i tłumaczysz mi wszystko czego nie rozumiem. Dziękuję za te wszystkie godziny spędzone na tłumaczeniu mi matematyki - funkcji kwadratowej i banalnych słów czy nawet gry w pokera. ;) Uwielbiam czytać rano sms'y o treści "Hej Słoneczko. ;* Mam nadzieję,że się wyspałaś i masz cudowny humor. Udanego dnia,a przynajmniej tych paru długich godzin które spędzimy osobno. ;*" Uwielbiam sposób w jaki rozmawiasz z moimi rodzicami,jak szybko zaakceptowali to,że pojawił się ktoś w moim życiu.. Że byli w stanie Ci tak bardzo zaufać,bym mogła spędzać z Tobą długie godziny,noce,wspólne weekendy.. ;) I to pytanie do nich "Czy mogłaby Paulina,jechać do mnie na noc?" I to nie jest tak,że nie mięli obaw,bo mięli - są moimi rodzicami,ale jesteśmy ze sobą na tyle by mogli stwierdzić,że żadna krzywda mi się z Tobą nie stanie. Uczucie bezpieczeństwa przy Tobie jest po prostu nie do opisania. Moi rodzice sami widzą,że można Ci ufać,że nie zawodzisz.. Sam proponujesz pomoc,teraz jest jak jest,zostałam sama z mamą i młodszym bratem(mój kochany tatuś jest niedyspozycycjny,złamana noga),i to Ty wychodzisz z inicjatywą - może trzeba w czymś pomóc,jechać na zakupy czy może pomóc w domu? I to jest piękne! Dziękuję Ci za to wszystko! Jesteś już częścią tej rodziny. I widzę że ja staje się częścią Ciebie.. To uczucie jest idealne. 

Dziękuję mój Śpioszku jeszcze raz! <3