O sobie: Zdjęcia towarzyszą mi od zawsze. Dzieciństwo to czarno-białe fotografie, skrupulatnie wywoływane przez rodziców, potem przyszedł czas na Polaroida z błyskawicznym wywoływaniem zdjęć. To był szał, wreszcie nie trzeba było czekać na efekty, które można było podziwiać po kilku minutach. Razem z siostrą zaczęłyśmy organizować sobie sesje zdjęciowe, które do tej pory wywołują uśmiech na naszych twarzach. Bez wątpienia wolałam być wtedy w centrum obiektywu niż z okiem przytkniętym do wizjera. Zmieniło się to za sprawą mojej przyjaciółki Marty, która za pomocą zdjęć pokazała mi, że aparatem fotograficznym możemy uwiecznić nie tylko obrazki ale i uczucia, które po latach możemy wziąć do ręki.
O moich zdjęciach: "Fotografia to kęsy czasu, które można wziąć do ręki" - A. Carter
