To, co dobre, tak szybko sie kończy...

Mija, niczym szaleńczo spędzone życie...

A to tylko krótkich kilka chwil...

Pozostaje nam jedynie wspominac...

Tak więc robię to...

WSPOMINAM....

Każde spojrzenie...

Każdy, nawe najbardziej skrywany połusmiech...

Noce pełne słów...

Dni skąpane w radości...

Przeciągle szepty...

Chwile kłujące niczym sztylety i te słotkie jak czekolada...

Delikatne minuty przynoszące ukojenie...

Momenty niemożliwego napięcia...

Ludzi...

Obrazy...

Wieczory pełne rozmów...

Szum morza, delikatnie muskający koniuszki uszu...

Zachody słońca, dla obejrzenia których mogłoby sie zrobic niemal wszystko...

Poranki z nimi...

Tęsknotę za tymi, których pozostawiliśmy w rodzinnych stronach...

Oszustwa i kłamstwa dopiero poznanych...

Zaufanie i sympatia tych, których bralśmy za wrogów...

Nieporozumienia...

Krotkotrwale konflikty...

Długie spacery...

Wypowiadane melodyjnie nuty...

A to dopiero poczatek...

I proszę, nie mów mi, że to tylko dwa tygodnie... To wiecznośc zamknieta przez czs, w tym krotkim odcinku czasu, by tak bardzo bolało nas, kiedy los brutalnie i bez  żadnych skrupułów bedzie pragnął nam to odebrac...