heeej wszystkim.  < 33

mogę być z Tobą szczera. ? 

to świetnie. 

więc wypierdalaj. 

Ona. grzeczna, miła, dobrze się uczyła. Miała wielkie plany. Wygórowane ambicje. On. Totalnie zero. Ćpun. Tylko towar się liczył. Nie patrzył w przyszłość. Żałosny pajac bez rozumu. A ona go kochała i byli szczęśliwi... I teraz kurwa powtórz, że nie możemy być razem, bo zbyt wiele nas różni.

Irracjonalne i szczeniacko głupie 'masz piękne oczy' w jego ustach brzmiało jak obelga.

Po całonocnym powtarzaniu jego imienia, rano miała uczucie gorsze od kaca.

Usiadła w kącie. Naciągnęła koc na głowę i przez 14 godzin powtarzała: 'ja go nie kocham'. Gdy rano się obudziła, w jej głowie szumiało tylko jedno. Jego imię.

Gówno prawda. Uczuć nie ma.

Spójrz mi w oczy i powiedz, że masz wyjebane.

Miłość jest jak polityka. Gówno o niej wiesz, a chcesz mieć zawsze dużo do powiedzenia.

Kochała. On jej nie chciał.

Spieszyła się. On nie czekał.

Umarła. On zrozumiał.

Znali się krótko. Kochali bez powodu. Wszystko było dobrze. A potem się obudzili.

On miał to gdzieś, co ona czuła. Nie obchodziło go, czy tęskni, czy kocha, czy w ogóle jeszcze żyje. Dla niego ważne było, że ją miał. I jak każdy frajer, wystarczyło mu te skurwiałe poczucie satysfakcji, że ona nadal kocha.

Ona nie czułą nic. Zimna. Bólu. Strachu. Lęku. Ona czułą tylko tą jebaną miłość z odrobiną goryczy.

Była sztuczna.

Jakby ze szkła.

Przeźroczysta.

Nijaka.

Zupełnie pusta.

Przygaszona.

Gdy ktoś pytał ją o co chodzi, jej głuche milczenie wręcz wykrzykiwało rozpaczliwie jego imię.

***

ołł yeaaaaa.  mam komputer. mam czas. mam cytaty.

teraz nadrabiaaaaaaaam.  < 33 

mega sory a nieobecność. 

wybaczycie. ?  ; *

ps. usuwam znajomych, bo nie nadążam z dodawaniem. ; c  ;*