Zapamiętuję wszystko, co się do mnie mowi. To jest wszytsko co dotyczy mnie, co ma dla mnie znaczenie, co uważam za ważne. Słowo w słowo. I nie ważne czy było to rok, dwa czy pięć lat temu. Pamiętam, podświadomie; nawet jeżeli o tym nie myślę. Nie chcę pamiętać. Wydaję się, że zapomniałam. Sytuacja sama stwarza okoliczności. Pobudza wyobraźnię i nie tylko. Krutka chwila potrafi przywołać wszystko. Pozwala przeżyć wszytsko na nowo. Jeszcze raz. I jeszcze i jeszcze i jeszcze. Doprowadza do szaleństwa. A może do poczucia winy ...??

Czy mam okazać ci miłość?

Mogłbym.

Czy mam wymusić twą miłość?

Potrafiłbym.

Czyż nie będę mimo to błagać o twą miłość?

Będę.

Szekspir

dzisiaj nie pozdrowię nikogo ...

^{Pe.eS. Ale mam dziwny nos ...}