:*

I nie rozumiem słów, którymi mówią do mnie inni.
Ich pragnień, ich gestów, ich wyrazów, ich twarzy,
ich prawdy, ich szczęścia i chyba nawet ich marzeń.
Weź mnie za rękę i zaprowadź na krawędź,
i stój tam ze mną, aż się zmęczę i spadnę,
prowadź, gdzie chcesz, jestem gotów na cokolwiek.
Możesz mnie mieć, więc mnie weź, nie martw się o mnie,
za darmo możesz mnie zachować lub zapomnieć,
bierz, co chcesz, z czymkolwiek będzie ci wygodnie. [...]

Chcę się tanio sprzedać i móc utkwić w twoim szczęściu,
nic mi nie potrzeba, zabierz mnie, wszystko jedno gdzie.

Chciałbym z tobą pójść, lecz nie umiem stawiać kroków,
nie pamiętam już, jak mam czytać z twoich oczu,
nie potrafię wypowiadać słów i w milczeniu odgaduje,

co mógł znaczyć ruch twoich źrenic. [...]

Sam nie wiem, jak nisko już upadłem,
nie zadaje pytań, lubię, kiedy patrzysz na mnie. [...]

Nic nie słyszę, chociaż mówią do mnie,
moja dusza krzyczy próbując sobie przypomnieć,
kiedy czułem tak, jak oni i mogłem czuć się z tym dobrze,
i czy naprawdę czułem i czy faktycznie mogłem,
już nie wiem, co jest dla mnie dobre i czy jestem sobą,
moje myśli są chore, tylu ludzi nie jest obok.
Pójdę, gdzie chcesz, byle jaką drogą, wiesz?
Zabierz mnie gdzieś, gdzie jest zawsze ciepło i błogo.

Nie ma we mnie strachu, jestem spokojny,
bo nie mogę nic stracić i niczego udowodnić,
spadam w dół, lecę i czuje że jestem wolny,
to nic nie kosztuje, zabierz mnie, wszystko jedno gdzie.