...::,riders on the storm,::...
Dodano: 22 LIPCA 2007
zapominam
zapominam
z czasem
gdy powiększa się liczba splów za pasem
z czasem
gdy przebijam jokera asem
z czasem
gdy miotanymi słowami wyżeram dziury w mózgu jak kwasem
z czasem
"dziękuję TeHaCe.. że zapominam.."
zapominam, z czasem
zapachu twych włosów,
koloru oczu,
zapominam, z czasem
smaku jakichkolwiek ust,
choruję jak na guz,
zapominam, z czasem
że sam daję luz,
że umieram teraz, od tak, JUŻ
(z braku orginału sid, skorzystałem z podobizny,
wybaczysz mi to profanum..?)
Komentarze
tony117
Pamiętnego dnia rozpoczęła się ta gra
Nie wiedziałem wtedy co to da
Nie myślałem o tym żeby świecić tak jak Ra
Kto to zna dobrze wie o czym nawijam
To refleksje naturalne jak czas mija
Przeszłość się odbija tak jak słońce w lodzie
Trzymam ster i ciągle płynę po swej wodzie
Cała naprzód odkąd wypłynąłem z portu
Dla pieniędzy dla rodziny i dla sportu
Wolę od kurortu mikrofon i słuchawki
Godziny muzyki i pogryzione oprawki
Bez agrafki spinam kilometry kartek
Ponad czasem identycznie jak dąb Bartek
Jak Polartec chronię od wiatru i deszczu
Nie czując potrzeby by ktoś mówił do mnie wieszcz
Idę dalej z każdym krokiem bliżej celu
Jak Jerzy Kukuczka dotre gdzie było niewielu
Na fotelu tam zasiądę jak dyrektor
Będę świecił tak jak na scenę reflektor
Jak projektor rzucam obrazy na ściane
Patrzcie na nie to chwile życiu wyrwane
Ciut wyprane jak te trzy paki w kieszeni
Ale kiedy płacę nimi wartość się nie zmieni
I co teraz znowu wybieram kierunek
Jak do samolotu ograniczam ekwipunek
Swój ładunek gr
Nie wiedziałem wtedy co to da
Nie myślałem o tym żeby świecić tak jak Ra
Kto to zna dobrze wie o czym nawijam
To refleksje naturalne jak czas mija
Przeszłość się odbija tak jak słońce w lodzie
Trzymam ster i ciągle płynę po swej wodzie
Cała naprzód odkąd wypłynąłem z portu
Dla pieniędzy dla rodziny i dla sportu
Wolę od kurortu mikrofon i słuchawki
Godziny muzyki i pogryzione oprawki
Bez agrafki spinam kilometry kartek
Ponad czasem identycznie jak dąb Bartek
Jak Polartec chronię od wiatru i deszczu
Nie czując potrzeby by ktoś mówił do mnie wieszcz
Idę dalej z każdym krokiem bliżej celu
Jak Jerzy Kukuczka dotre gdzie było niewielu
Na fotelu tam zasiądę jak dyrektor
Będę świecił tak jak na scenę reflektor
Jak projektor rzucam obrazy na ściane
Patrzcie na nie to chwile życiu wyrwane
Ciut wyprane jak te trzy paki w kieszeni
Ale kiedy płacę nimi wartość się nie zmieni
I co teraz znowu wybieram kierunek
Jak do samolotu ograniczam ekwipunek
Swój ładunek gr
23/07/2007 13:25:29
