Wstaliście już ? :)

Opisy życiowe .

Dla niektórych ludzi jes­teśmy w sta­nie poświęcic zbyt wiele . 

Nie ma gier niewin­nych. Wszys­tko za­leży nie w co się gra, lecz o co.

Tyl­ko dwie rzeczy są nies­kończo­ne: wszechświat oraz ludzka głupo­ta, choć nie jes­tem pe­wien co do tej pierwszej./ A. Eistein

Chciałabym umieć wy­korzys­ty­wać w życiu po­rady których udzielam in­nym..

Życie to głup­stwo, które­go początku nie pa­mięta­my, a końca nie znamy. / B.Prus

Ludzie bu­dują za dużo murów, a za mało mostów. 

Miłość jest ty­ranem, wiesz? Nie da się jej uniknąć ani ut­rzy­mać na dys­tans. Przy­bywa, al­bo wra­ca, al­bo też zstępu­je, wszys­tko jed­no, i właści­wie możemy tyl­ko pod­nieść ręce do góry i być dob­rej myśli, prawda? / J.Carroll

Miała ochotę się ro­ześmiać, ale nie udało jej się, bo zaz­dros­ne ser­ce nie uz­na­je śmiechu. 

Jeśli pat­rzy się ra­zem w górę, niebo się przybliża. / P.Bosman

Pa­mięć to raj, z które­go nikt nie może nas wyg­nać, lub piekło, z które­go nie możemy uciec...

Li­zaki za­mieniły się na pa­piero­sy, niewin­ne stały się dziw­ka­mi. Pra­ca do­mowa umarła śmier­cią na­turalną, a te­lefo­ny są używa­ne w kla­sie. Co­la za­mieniła się w wódkę, a ro­wery w sa­mocho­dy. Niewin­ne po­całun­ki przeis­toczyły się w dzi­ki seks. Pa­miętasz kiedy "za­bez­pie­czać się" znaczyło włożyć na głowę hełm? Kiedy naj­gor­szą rzeczą jaką mogłaś usłyszeć od chłopa­ka było to, że jes­teś głupia. Kiedy ra­miona ta­ty były naj­wyższym miej­scem na ziemi, a ma­ma była naj­większym bo­hate­rem? Twoimi naj­gor­szy­mi wro­gami było Two­je rodzeństwo? Kiedy w wyści­gach chodziło tyl­ko o to, kto po­bieg­nie szyb­ciej? Kiedy woj­na oz­naczała tyl­ko grę kar­cianą. Kiedy wkłada­nie spódniczki nie oz­naczało, że jes­teś suką. Je­dyny­mi "nar­ko­tyka­mi" było le­kar­stwo na kaszel, a zioło oz­naczało piet­ruszkę, którą Two­ja ma­ma wrzu­cała do zu­py? Naj­większy ból ja­ki czułeś to pie­cze­nie zdar­tych ko­lan i łok­ci. I kiedy pożeg­na­nia oz­naczały tyl­ko "do zo­bacze­nia jut­ro"...

Cham to ktoś, kto mówi, gdy całuje.

Dlacze­go wciąż nie przeczu­wamy, że będą słowa, których nie zdążymy so­bie powiedzieć? / M.Kowszewicz

Bo um­rzeć to zbyt mały powód, żeby przes­tać kochać.  / A.Kamieńska

Dopóki od­dycham, mam nadzieję.

Tęskno­ta XXI wieku. Gdy wa­rujesz jak pies przy te­lefo­nie komórkowym. 

By @claaudiine