Brakuje mi Twojej bliskości.

Sama już nie wiem co sie dzieje. Staram sie dac wiecej swobody Karolowi, bo kumple narzekali, przez co tez prawdopodobnie są na mnie też źli i mnie nie lubią, ale nieważne... w każdym razie przez to własnie mam wrazenie jak oddalamy sie od siebie. Co mam nadzieje jest tylko moim głupim wymysłem, ale to i tak powoduje u mnie smutek, którym z pewnoscia nie chce zamartwiac Karola.

Jestem złą dziewczyną... ;c

Druga sprawa przytłaczająca to sprawa z dnia dzisiejszego, ale ją mozna zaliczyc do powtorki z rozrywki... I jak ja mam byc normalna?

Przezywam to jak mrówka okres.

Brakuje mi Twojej bliskości.

Nie lubie rozrywajacego od srodka uczucia zazdrosci. Najwazniejsze to starac sie ufac drugiej osobie. Tylko pytanie: Jak to możliwe, gdy zostało sie juz w przeszłości dosc nieładnie oszukanym...?

Staram sie.