Wiesz co jest najgorsze w człowieku? To, że pamięta i nawet gdy bardzo chce, nie potrafi zapomnieć. Łzy się leją, myśli się kotłują, serce pęka każdej nocy na nowo, tylko dlatego, że pamiętamy. Pamięć nas zabija.
I gdy w środku tygodnia dopada mnie ta straszna pustka i tęsknota, kładę się na łóżku, zakładam Twoją bluzę i wdycham pozostałości po Twoim perfumie. Przez te kilka chwil czuję jakbyś był obok i tulił mnie do siebie. Takie niby nic, a daje porządnego kopa na resztę dni bez Ciebie.