Już teraz wiem czemu lubię to robić, dzięki temu mogę poznać siebie. Biorę do ręki długopis i jakąś kartkę. Zaczynam pisać, myśląc zupełnie o czym innym. Kiedy skończę, mogę zobaczyć co dzieje się w mojej podświadomości. Dużo mogę się dowiedzieć. Bardzo dużo. Mam nadzieje, że dzięki temu dowiem się czemu ostatnio mimo życiowych niepowodzeń nie mam weny. Chyba pierwszy raz tak się dzieje. Przecież porażki w miłości są głównym natchnieniem wielu artystów. Co się ze mną dzieje?

Gdzieś tam ta bomba która podłozyłam dawno temu, zaczyna wybuchać w bardzo zwolnionym tempie, ale wybucha, a ja wstrętny tchórz uciekłam od niej.
Tak się nie robi ?
Trudno, ale w tej chwili możemy wszystko, prawda?

Chyba jestem rozpieszczona.
Przez całe dzieciństwo rodzice biegali za mną i dawali mi zabawki byle tylko jedynaczka miała się czym bawić.
A teraz nagle kiedy sytuacje życiowe zastępują zabawki i kiedy sama muszę zatroszczyć się o to by miec się czym bawić, robi się mentlik.
Najchętniej wzięłabym lalkę barbie i pobawiła się, że wielki huragan urywa jej głowę, ale to już nie wystracza.

Odwiedź mnie niedługo kochany Papaju.