chciałabym na­pisać list do Ciebie. nie po to byś go przeczy­tał. na­pisałabym go po to byś miał coś po mnie, jakąś pa­miątkę, wspom­nienie, za­pach, ko­lor, dźwięk.
bo ja zaw­sze naj­bar­dziej pragnęłam nie byś myślał o mnie co se­kundę a te­go.. że gdy sta­niesz na krawędzi życia to wrócisz się bo przy­pom­nisz so­bie, że jed­nak na
tym świecie is­tnieje ktoś ko­go nie chcesz zos­ta­wić. nie po to by ja­kaś piosen­ka przy­pom­niała Ci spędzo­ne ra­zem chwi­le, a po to byś w ja­kimś barze na końcu świata
usłyszał sze­lest i od­wrócił się upew­nić czy To nie przy­pad­kiem ja znów się pot­knęłam. nie po to byś w skle­pie z per­fu­mami zo­baczył fla­konik, który zaw­sze stał na 2 półce
w łazien­ce, a po to byś pod­czas upoj­nej no­cy z inną ko­bietą poczuł jej za­pach i zro­zumiał, że to nie ta oso­ba po­win­na być te­raz tu tak blis­ko przy To­bie. Żebyś nie by­wał, a był.