po raz 3.

Czy istnieje coś poza ? często sie nad tym zastanawiam...i pewnie jak każdy.

ile można wytrwać ? na ile pozwolić ? jak długo ? a co jeśli sił już brak ? co dalej ?..czarna przepaść. dno...i samounicestwienie ?

hmm..jaka droga jest tą dobrą ? nie wiem.

poprzeczka wisi coraz wyżej...i wyżej..jestem za słaba.zdecydowanie.

jest ciemno...noc..zimno../ i głęboki sen...tak..sen jest dobry...to jedyny "normalny"sposób...na zatrzymanie uczuć..emocji...wszystkiego.Jest tylko...kraina daleka..bardzo daleka od nas.nierealna...w końcu Stop..powracamy...otwieramy oczy...to koniec...ale spokojnie..to tylko kilka godzin...trzeba być twardym..najmocniej jak umiemy...inaczej to nas zniszczy...

pamiętamy...

każdy dzień walki...godziny...minuty..sekundy...ciągła walka.

czy jutro nadejdzie ? to już przeszłość..

widok potepienia...poniżenia...dotyku...to koniec.

widok krwi...ran..blizn...

stan...tak idealnie wykreowany..-chciałam...

łzy..ból..cierpienie...

i...cały złowrogi swiat...

krzyczałam...pomocy...nikogo nie było..to było we mnie.

tajemnica...wzrok..kompletny bezsens..i nic nie czułam.byłam martwa...w sobie.

-to sie skończyło...chwila normalnego zycia...

tak..teraz już będzie dobrze. nie martw sie...to już przeszłość.musisz żyć.

-szpitalne 4 ściany...wstyd...łzy...znowu...znowu coś pękło...nie...niemożliwe...

ta bezsilność...dotyk...strach...

i dom. znowu koniec...-

zaczynamy nowe życie.

otak...teraz już na pewno.

inny swiat.

nie zaufam już nikomu.nie potrafie...za dużo porażek.

jestem stworzona do pieprzonej porażki...w każdej dziedzinie zycia.

życie-! dziękuje ci...Jesteś zajebiste.

-taka młoda dziewczyna.. i chora...to jest nie do pomyślenia.

-no młoda..kto by pomyślał.choroba nie wybiera...

to chore.