Najtrudniej

o świcie,
gdy budzą mnie przenikające
promienie zimnego jeszcze słońca

w te poranki,
kiedy jedna z filiżanek pusta
okrywająca się warstwą
niewidocznego czasu
kiedy talerz czeka spokojnie
w kredensie
z modlitwą o przeznaczenie

popłudniami,
gdy siadam znużeniem
na krześle
otwierając nadzieją oczu
drzwi..
zatapiając smutkiem dłoń
w futerku kota
łagodząc myśli tęsknoty
dźwiękami muzyki

w te wieczory,
gdy każdy zachód
odprowadzam łzą na policzku
spoglądając żarem pragnień
w gwiazdy
kładąc się..
kładąc się w zimną pościel
każdą chwilą czekam
czekam tylko na Ciebie..

bo jest najtrudniej..


Promyczkowi Jedynego Słońca Miłości  ;*;*

bede tęsknic

bede czekac...

bede nadal Kochac tak jak Kocham teraz ;*

?

zero powodu do radosci

...

...

...