4.

Nigdy nie przestawaj się uśmiechać, nawet gdy jesteś smutny, bo nigdy nie wiesz, kto może zakochać się w Twoim uśmiechu.

Nie ma zbyt wiele cza­su, by być szczęśli­wym. Dni prze­mijają szyb­ko. Życie jest krótkie. W księdze naszej przyszłości wpi­suje­my marze­nia, a ja­kaś niewidzial­na ręka nam je przek­reśla. Nie ma­my wte­dy żad­ne­go wy­boru.

Przychodzi ta­ka po­ra, kiedy nie żądasz nicze­go. Ani ust, ani uśmie­chu, ani miękkich ra­mion, ani od­dechu jej obec­ności. Wys­tar­cza, że ONA jest.

Uśmiech by­wa ak­tem męstwa, smu­tek to słabość i pos­ta­wa zbyt wy­god­na. Być ra­dos­nym i dob­rym, kiedy świat jest smut­ny i zły, to do­piero odwaga.

Otacza mnie przeszłość, a mój uśmiech wplątu­je się w cudze his­to­rie. Ja też chcę mieć his­to­rie, taką, którą sa­ma mogę kształtować.

Uśmiech to pół pocałunku.

Praw­dzi­we szczęście w życiu nie po­lega na uśmie­chach ra­dości, ale właśnie na tych mo­men­tach niepew­ności, kiedy wszys­tko może się od­wrócić, tyl­ko że nikt nie wie, w którą stronę. 

Uśmiech twój był kwieciem twych włas­nych łąk, mo­wa two­ja była szu­mem twych włas­nych świerków, ale ser­ce two­je było ko­bietą, znaną nam wszystkim.