~J

Gdyby moja twarz byłaby Wordem, podkreśliła by błąd gdybym się uśmiechnął.
 A gdyby była wikipedia, napisałaby, że to coś, co straciłam wraz z jego odejściem.


płaczę wódką nie łzami, nie rzygam wódką tylko kłamstwami i 
obietnicami o wspólnej przyszłości, 
ale zabrakło w tym wszystkim miłości i wytrzymałości,
 może też akceptacji i walki, a teraz jesteśmy zniszczeni jak stare lalki.


uwielbiam każdą wadę i zaletę tego faceta. to się nazywa miłość, 
podobno. podobno, bo ciagle jesteśmy osobno.


jednego jestem pewna, bez niego umrę za minutę, za dwie, za trzy, za cztery,
 dziennie umieram 1440 razy.


chodź. pokażmy wszystkim świat w naszych barwach. 
otulony naszymi spojrzeniami i pachnący naszymi perfumami. chodź. nie traćmy czasu.



brakło mi łez , więc piję .


wiarę w jutro straciłem szybciej niż matkę.



nasze pokolenie, nasączone bólem i łzami, wódką i fajkami. 
pęknięte serca i poszarpane dusze. sztuczne uśmiechy i sztuczne ciała.
 fałszywe gesty i dwulicowe zachowania. brudni, puści, zagubieni, samotni.



jeśli masz zamiar odejść to tylko po to, aby za chwilę wrócić z podwójnym uczuciem.



Niby żyję, bo niby wdycham tlen i niby umiem oddychać, niby, 
bo nie ma Ciebie, mojego uzależnienia, które pokazuję jak oddychać,
 jak wstawać, jak się uśmiechać, jak istnieć.



Nie jestem szybkim biegaczem, aby uciec od przeszłości, 
nie jestem ślepcem by nie widzieć bolesnej teraźniejszości
, nie jestem jasnowidzem by przestać bać się przyszłości.



Straciłem refleks, nie umiem bronić się przed kolejnym ciosem w ryj,
 upadam na deski znokautowany, ale powtarzam sobie: wstań i żyj.

~J