Dużo "FAJNE" - Dużo notek.

Jakie propozycje na następną notkę?

Znów gubię drogę. Nie wiem gdzie jestem. Stoję na tym cholernym rozdrożu i zastanawiam się, którą drogę wybrać. Tą z napisem miłośc ? czy może nadzieja ? a może jednak drogę z napisem przyjaźń ? Wybrałam miłość, nie zauważyłam tylko małego napisu na dołe "konsekwencje wynikające z tej drogi: ból, cierpienie, zwątpienie, czekanie, łzy, śmierć". On wybrał zupenie inną drogę, drogę z napisem "chce ją na chwilę". Jestem zbyt naiwna. Znowu mu zaufałam.

Daj mi szansę, poznać Cię w całości, pokaż mi jakim człowiekiem naprawdę jesteś i jak zachowujesz się w sytuacjach niekomfortowych, kiedy nie wiesz co masz robić, i robisz coś spontanicznie. Daj mi spojrzeć w Twoje oczy, i ujrzeć w nich prawdziwego Ciebie, nie tego powierzchownie ocenianego przez innych chłopaka, tylko tego, jakim jesteś, kiedy sam siedzisz w pokoju w całkowitej izolacji od świata. Przestań zgrywać twardziela i otwórz się przede mną. Powiedz mi o swoich lękach, słabościach i nawet fobiach, jeżeli takowe posiadasz. Chcę zobaczyć, czy jesteś po prostu sobą, i czy nie udajesz zupełnie innego człowieka, który nawet w najmniejszym stopniu nie jest podobny do Ciebie. Nie, ja wcale nie chcę znać Cię w taki sam sposób, jak Twoi znajomi, czy rodzina, bo przecież przed nimi również przyodziewasz jakąś maskę, każdy to robi. Jednak ja chcę Cię poznać całkowicie. Zrzuć ten pancerz, który nosisz każdego dnia. Otwórz się. Czy wymagam zbyt wiele? Chcę się tylko dowiedzieć, kim jesteś.

Utrata zaufania do osób bliskich, którym mogleś zrobic wszystko. Tak bardzo czesto spotyka nas rozczarowanie. Jeszcze krótki czas temu byłes pewny, że się nie zawiedziesz. Nie sądziłes, że mimo tego jak bardzo sa Tobie bliscy Twoi przyjaciele i jak bardzo ich znasz... potraktują Cię jak zwykłego znajomego, ktorego znaja dluzszy czas, ze dostaniesz porządnego kopa w tyłek i dzieki temu zrozumiesz, że każdy jest taki sam. Dobra rada na dziś- Uważaj komu ufasz, nie pozwól by ludzie poznawali Cię zdejmując warste skóry po skórze, az do kości. Nawet jeśli jesteś pewny, że to niemożliwe, bo to przecież bratnie dusze, które nigdy Cię nie zranią, bądz czujny mimo wszystko. Nikt nie powiedzial, że jesli to do tej pory nie zauważyłęś czegość co Cię odrzuciło to nigdy sie nie wydarzy. Nie pozwól by ktos znał Cię bardziej od samego siebie.

Najlepiej, nie planuj nic. Nie przewiduj tysiąca możliwości, opcji. Daruj sobie myślenia o tym, co będzie. Bo wiesz co? Od życia i tak dostaniesz akurat to, czego kompletnie się nie spodziewasz.

Upadek uświadamia nam, że w pewnym momencie byliśmy zbyt słabi i nie daliśmy z siebie wszystkiego. Chwilowo zabrakło nam jakichkolwiek sił na na walkę. Upadki zbyt często bywają bolesne, ale to właśnie daje nam zdwojoną moc, by pokazać, że jeśli istota ludzka się uprze to dokona swego wszystkimi możliwościami. Tym właśnie czynem pokazujemy innym, że mamy w sobie większy potencjał, niż przypuszczali. Tą energią wzmacniamy siebie, społeczeństwo i świat. Tworzymy świat pełen nieograniczonej potęgi. Tworzymy piękny świat.

Mamo, rap to nie to samo, co przemoc i dragi - o nie. Jak można ubierać całe zło świata w dżinsy typu baggy? Pokaż mi mamo, gdzie jest ta agresja, chłopaki spokojni jak baranki, chociaż każdy w twoich oczach to bestia.

I co z tego, że się upijamy i imprezujemy do upadłego? Co z tego, że często mamy urwany film? Co z tego, że w portfelu obok hajsu na ziele, nosimy przepaloną lufkę? Co z tego, że jesteśmy tak kurewsko zepsuci? Co z tego? Jesteśmy młodzi, wolni i mamy tak cholernie porysowane serca.

Lubię uśmiechać się bez konkretnego powodu. lubię wstawać dla Ciebie z łóżka. lubię spędzać popołudnia na gadu gadu, chociaż powinnam się uczyć i męczyć z Tobą bezsensowne tematy. lubię odliczać czas do spotkania. lubię kiedy uśmiechasz się do mnie. lubię czuć Twoje spojrzenie. lubię Twój śmieszny śmiech. lubię kiedy nawijasz. lubię jak mnie całujesz. lubię się na Ciebie obrażać, bo wtedy tak słodko patrzysz. lubię leżeć przytulona do Ciebie i milczeć. lubię z Tobą rozmawiać. lubię się z Tobą droczyć. kocham Twoją obecność. i cieszę się, że - 'bo Ciebie kocham' stał się podstawowym argumentem, na moje pytanie dlaczego.

Bycie twoją to najlepsze co przytrafiło mi się w życiu. nigdy nie czułam się tak bezpiecznie jak w twoich ramionach. jednym uśmiechem rozwiewasz wszystkie moje wątpliwości co do naszej przyszłości. nie potrafię się na Ciebie długo gniewać mimo, że czasami mam ochotę Cię zabić z premedytacją.

Zostaje we mnie tylko strach i wielki czerwony napis : NIE ANGAŻUJ SIĘ, JEST ZA WCZEŚNIE. I wtedy właśnie po raz kolejny odrzucam wszystkie uczucia na rzecz wolności.

W tym jesteśmy najlepsi, pakujemy się w bezsensowne związki, których potem nie jesteśmy w stanie skończyć, zbyt przyzwyczajeni jesteśmy, ale to nie miłość, to niemiłość, przecież doskonale zdajemy sobie z tego sprawę

Pomiędzy palcami wyślizgnęły nam się czasy, kiedy obietnica była coś jeszcze warta.

Znowu się uśmiecham, wiem, że wszystko dobrze będzie zagubiona w tłumie chcąc odnaleźć się w tym pędzie, buduję swoje życie na miłości fundamencie.

uwielbiam kiedy odpowiadasz na moje zaczepki. nie odrzucasz mnie. niby niewinnie, ale jesteś. razem gramy w tą grę. oddajemy się emocjom, które władają naszymi umysłami. flirt trwa, a moje serce otwiera się na kolejną dawkę uczucia. rozpierdalam się na setki maleńkich kawałeczków, które możesz pozbierać i skleić od nowa, ale Ty tego nie robisz, rozkopujesz je po całej podłodze, wykorzystałeś je do swoich niecnych zamiarów. padam na kolana i próbuję odnaleźć siebie, ale nie ma mnie. rozpłynęłam się w powietrzu.

wspomnienia jednocześnie umożliwiają i utrudniają mi życie. miałam przed sobą wiele dróg, wybrałam jedną, ale czy jest ona dobra? każdy dzień jest zupełnie inny, ja również się zmieniam. pragnę uwydatniać moje zalety i niwelować wady, ale to niemożliwe. ciężko poradzić sobie z tym dziewczynie, która co noc dławi się łzami i walczy z palpitacjami serca. próbuję medytować, szukam równowagi. to wszystko na marne. przecież nadal nie potrafię zapomnieć. boję się zaufać. nie chcę być znowu zdradzona, porzucona i zostawiona na bruku jak zwykły śmieć. śmieję się i płaczę równocześnie. czy naprawdę jestem taka głupia? dlaczego nie doceniam tego co posiadam? przecież mam tak dużo.

wspomnienia jednocześnie umożliwiają i utrudniają mi życie. miałam przed sobą wiele dróg, wybrałam jedną, ale czy jest ona dobra? każdy dzień jest zupełnie inny, ja również się zmieniam. pragnę uwydatniać moje zalety i niwelować wady, ale to niemożliwe. ciężko poradzić sobie z tym dziewczynie, która co noc dławi się łzami i walczy z palpitacjami serca. próbuję medytować, szukam równowagi. to wszystko na marne. przecież nadal nie potrafię zapomnieć. boję się zaufać. nie chcę być znowu zdradzona, porzucona i zostawiona na bruku jak zwykły śmieć. śmieję się i płaczę równocześnie. czy naprawdę jestem taka głupia? dlaczego nie doceniam tego co posiadam? przecież mam tak dużo.