Mały książe.

Dobrze widzi się tylko sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.

Gdy się chce być dowcipnym, trzeba czasem skłamać.

Idąc prosto przed siebie, nie można zajść daleko.

Jedynie dzieci wiedzą, czego szukają.

Lecz oczy są ślepe. Szukać należy sercem.

Mowa jest źródłem nieporozumień.

Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.

"Oswoić" znaczy "stworzyć więzy".

Pewnego przyjaciela poznaje się w niepewnym położeniu.

Powinienem sądzić ją według czynów, a nie słów. 

Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnie.

Stajesz się odpowiedzialny na zawsze za to, co oswoiłeś.

Wszyscy dorośli byli dziećmi, ale niewielu z nich to pamięta.

Znacznie trudniej jest sądzić siebie, niż bliźniego. Jeśli potrafisz dobrze siebie osądzić, będziesz naprawdę mądry.

Zawsze się wydaje, że w innym miejscu będzie lepiej.

Należy wymagać tego, co można otrzymać. Autorytet opiera się na rozsądku.

Na pustyni jest się samotnym. Równie samotnie jest wśród ludzi.

Kolce nie służą do niczego. To tylko złośliwość kwiatów. 

Gdy jest bardzo smutno, to kocha się zachody słońca.

Świat łez jest taki tajemniczy.

Wszystkie drogi prowadzą do ludzi.

Przykro kiedy przyjaciel popada w zapomnienie. Nie każdemu udaje się zaznać przyjaźni. A ja mógłbym przecież stać się taki sam jak dorośli, których nie interesuje nic poza liczbami.

-Co tu robisz?
-Piję.
-Dlaczego pijesz?
-Żeby zapomnieć.
-Żeby zapomnieć co?
-Żeby zapomniec, że mi wstyd.
-Wstyd z jakiego powodu?
-Wstyd, że piję!
"Dorośli są naprawdę bardzo, bardzo dziwni."

Jedynie sercem mozna wszystko jasno poznać. To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem.

Doznanie przyjaźni daje wielkie zadowolenie, nawet jeżeli pisana ci śmierć.

Próżni słyszą tylko pochwały.