wodospad niagara.

Można się oszukiwać, pozorować świadomie decyzje, ale tak naprawdę płyniemy po prostu z prądem zdarzeń, staramy się omijać co większe kłody i wodospady, nasze decyzje wymusza bieg rzeki, a nie my sami.

Czasami upadek jest najlepszym wyjściem.
Warto dotknąć dna, by później dostać kopa od życia i wzbić się ku górze.
Im niżej jesteś, tym lepszy smak zwycięstwa.
 
Sekret potrzebuje dwóch twarzy, w których może się odbijać, i dwóch par oczu, żeby się cały czas obserwować.

Przebaczenie jest dwukierunkową drogą, bo ilekroć przebaczamy komuś, przebaczamy również samemu sobie. Jeśli jesteśmy wyrozumiali dla innych, łatwiej przychodzi nam pogodzenie się z własnymi błędami. A wtedy bez winy i goryczy udaje nam się polepszyć swoje nastawienie do życia.

Ludzie narzekający na swój los,
zbyt często zapominają, że z
negatywów wywołać można piękne
zdjęcie.

Trudno pokazać więcej komuś, kto widzi tylko tyle, ile chce widzieć.

Mądry człowiek nie opłakuje przegranej,
lecz żywo szuka sposobu, jak wyleczyć odniesione rany

...emocje są jak dzikie konie, trzeba je w końcu uwolnić...

Być może dlatego tak rzadko uczymy się na błędach, bo ani w szczęściu, ani w rozpaczy nie mamy głowy do nauki.

Jeśli chcesz mieć coś, czego jeszcze nie miałeś, musisz robić coś, czego jeszcze nie robiłeś.

Czy tego chcemy czy nie, zawsze na coś czekamy..

Milczymy by nie pogorszyć sprawy. Tracimy szansę nic nie mówiąc.

Prawdziwe zło na tym świecie wyrządzają tylko ludzie pozbawieni wyobraźni.
  

To tylko krok, by granicę przekroczyć.
Spuścić wzrok, nie patrzeć w oczy,
przeszłość oddzielić grubą kreską.
Lecz może zdążę ułożyć jeszcze wszystko przed śmiercią.
To tylko krok, by pomyśleć i się cofnąć...

To co ważne w życiu nigdy nie przestaje być obojętne.

Dwulicowość nie znosi przeglądać się w lustrze własnych słów. 

Zapomnieli o sobie wiedząc, że i tak o sobie będą pamiętać.

Prawdziwa miłość oznacza,że zależy ci na szczęściu drugiego człowieka bardziej niż na własnym, bez względu na to, przed jak bolesnymi wyborami stajesz.

Każdy dzień będzie jak wino, każdy poranek jak wieczór, a świt- nasz wspólny świt- pomyśl o tym, dla takiego świtu, jedynego w życiu można umrzeć, można żyć, można spalić wszystkie mosty, można frunąć, można pracować, można się nie dawać, można przestać tęsknić, można przestać się bać, tego jedynego świtu strach nie będzie miał do nas dostępu. Wszystko zależy od ciebie..

Słowa których nie wypowiadamy jeszcze długo goszczą pod powiekami. I tętnią w żyłach.

Tak wiele we mnie słów, których nie wypowiem, choć krzyczą głośno.

Nikt nie wie, co się może zdarzyć jutro, dlatego największym utrudnieniem życia jest takie oczekiwanie na dzień jutrzejszy, który powoduje utratę dnia dzisiejszego