32.

Kiedyś się z Niego wyleczę. Może nie na pstryknięcie palcami, może nie po tygodniu, ani miesiącu. 

Czeka mnie wiele pustych dni, w których wciąż będzie się pojawiać jego twarz. 

Nie mogę wykreślić Cię ze swojego życia, zbyt wiele mamy ze sobą wspólnego. 

I nie powiem też 'jesteś w moim życiu zbędny'- bo nie jesteś. 

W gruncie rzeczy nikogo nie potrzebuje bardziej niż Ciebie... Ale nigdy nie byłeś mój.

Od dzisiaj jestem wolna. Od dzisiaj już Cię nie kocham. Tylko muszę to jeszcze zapamiętać.

Nie chciała usłyszeć prawdy. Nie chciała usłyszeć tego że musi jakoś żyć dalej. 

Pragnęła po prostu.. zresztą, sama już nie wiedziała czego pragnęła. 

Chciała być nieszczęśliwa. Wydawało jej się to właściwe i na miejscu.

Westchnęła, albowiem jej serce tęskniło za czymś, czego on może nigdy, nie będzie w stanie jej dać. 

Był zamknięty, a ona nie wiedziała, gdzie znajduje się klucz do jego uczuć..

Zanotowała w pamięci, aby kupić wodoodporny tusz. 

Może po to właśnie wynaleziono wodoodporne tusze. 

Nie na basen. Na rozstania. 

Wydłuża, pogrubia i maskuje to, że Twój świat kruszy się jak stare ciastko.

TO JUŻ KONIEC. Powtarzam sobie to setki razy dziennie. Powtarzajcie mi to wszyscy. A może uwierzę..

Płakała tak, jakby uchodził z niej cały ból nagromadzony w ciągu kilku ostatnich miesięcy..

Niech Pani pisze Jego imię 600 razy, z każdą setką odejmując jedną literkę, aż w końcu zniknie..

Wiesz co robię wieczorami? Wtedy, gdy najbardziej mi Ciebie brak? 

Układam pasjansa. Mówią, żę to dla starych panien. Stara nie jestem. 

Może dlatego to tak dziwi, ale wiesz ,że pomaga? Pomaga. 

Bardziej niż kilogramy zjedzonej czekolady i litry wylanych łez. 

Tylko wiesz, cholera, nigdy nie udało mi się go ułożyć. 

Nawet w głupim pasjansie nie mam swojego szczęśliwego zakończenia.

Wiesz kiedy jest prawdziwa miłość? 

Wtedy, gdy on zakocha się w Tobie potarganej, z czerwonym nosem i zachrypniętym głosem, 

a nie gdy będziesz szła po mieście w niebieskiej sukience i obejrzy się za Tobą jak sto innych facetów. 

Wtedy, gdy nie będzie cenił Cię za to jak wyglądasz, 

ale za to jaka jesteś i kiedy uświadomi sobie, że dajesz mu więcej emocji niż gra komputerowa..

Upijała się, żeby przypomnieć sobie moment w którym ją kochał. 

W stanie trzeźwym wiedziała, że taki nigdy nie istniał..

Boże! Uchroń mnie przed facetem, o którym znowu pomyślę, że jest inny!

A cześć na ulicy będzie szczytem Twoich marzeń związanych ze mną.

Miała nadzieję, że już go nie kocha, że to minęło. 

Tak bardzo się starała, żeby to minęło. 

Ostatnie pół roku to był właściwie odwyk. 

Odwyk od niego, od jego wariackiej miłości, od pocałunków, jego fantazji, 

jego wygłupów, jego napadów melancholii, jego niezwykłości. 

Nie udało się. Owszem, zapomniała o nim, ale wcale nie przestała Go kochać..

Skłamałabym twierdząc, że o nim nie myślę. Myślę. 

Czasami są takie dni, gdy jest w każdej godzinie, 

i takie godziny, gdy jest w każdej minucie. 

Wciąż jeszcze zdarza mi się zasypiać i budzić się z jego imieniem na ustach. 

Często łapię się na tym, że wypatruję jego twarzy w ulicznym tłumie.

Nie zapomniałam do dziś. Początkowo nie chciałam tej pamięci, nienawidziłam jej, 

chciałam ją zniszczyć, zabić, pogrzebać, 

z czasem jednak przyzwyczaiłam się do niej, a ostatecznie chyba nawet pokochałam. 

Ale to wcale nie znaczy, że przestała boleć. 

Najbardziej boli przed drobiazgi: gdy dobiegają mnie dźwięki piosenki, którą razem słuchaliśmy, 

gdy ktoś wymieni tytuł filmu, o którym rozmawialiśmy, 

gdy poczuję zapach perfum, których używał, 

gdy gdzieś usłyszę jego imię, wciąż tak bliskie i ukochane..

Chociaż pogodziłam się z tym, że mnie odtrącił, to jednak moje serce nadal się buntuje, szukając wyjścia. 

Zaspokajając tęsknotę wypatrywałam Go w każdym autobusie.

Wiesz co boli najbardziej? 

Chwile, gdy ubieram się w najładniejszą sukienkę, 

maluję usta najdroższą szminką, 

piekę najsmaczniejszy sernik i czekam na Twoje przyjście, 

zapominając, że Ty już nigdy nie przyjdziesz.