13

Czasami myślę, że żyję w jakimś świecie pelnym przeznaczenia. choć często mówiłam że w nie nie wierze, powiedzcie mi, jak to wyjaśnić? jak wyjaśnić to wszystko co mnie otocza, co jest we mnie, to że moje myśli są przepełnione tą przepiękną magią. najlepszą. nigdy wcześniej aż tak nieodczuwalną. coś co nie jest przeliczane żadną miarą, coś co się nie kończy, coś co się wzamcnia, coś co pozwala człowiekowi zrozumieć dużo rzeczy, zrozumieć dlaczego wstajemy rano i dla kogo mamy siłę i od kogo ją czerpiemy. 2012 był bardzo zaskakującym rokiem. poznanie najwspanialszej osoby było czymś czego potrzebowałam. nie zamieniłabym tego czasu na nic innego-impuls, odskocznia od wcześniejszych przyzwyczajeń czy tam zasad. szybkie pokładanie zaufania, ryzyk, bardzo duży, który przeobraził się w niesamowite szczęscie i coś co było warte każdego zachodu. gdzie kilometry nie mają żadnego znaczenia, gdzie dzien bez telefonu jest nirealnym. gdzie czuję ciepło nawet od zimnej dłoni. gdzie tyle rzeczy nabiera innego znaczenia, gdzie jesteśmy w stanie poświęcić wszystko, bezinteresownie. naprawdę. realnie. tu, teraz. jutrzejsze jutro i każde następne. dziękuję



A co do sylwestra powiem tylko:
A CO TO BYŁ ZA MELANŻ
widział ktoś więcej szkód i ludzi w jednym domu?

ja też nie
2013, badź lepszy od tamtego roku