"Ludzie, prawda? Te przyjaźnie, te osoby, które cię pamiętają, jak byłaś malutka i jak rosłaś, jak się cieszyłaś i o czym marzyłaś. Usłyszałam kiedyś od mądrej osoby, że życie kończy się wtedy, kiedy nie masz do kogo powiedzieć: pamiętasz? Wydaje mi się, że tęsknoty nas, wyjeżdżających, tych, którzy czekają, zawsze sprowadzają się do tego samego.

A pamiętasz, jak rozbiłaś ten wazon babci...

A pamiętasz, jak matematyczka powiedziała:

tym się różnisz od prostej, że prosta jest nieograniczona?

A pamiętasz Jurka, w którym się kochałas?
Twoi przyjaciele, twoja rodzina, twoje marzenia, twoja przeszłość są tutaj, nienaruszone, a przecież przemijające.

Tam, gdzieś w świecie, na pewno jest lepiej, cieplej, bezpieczniej. Może są większe możliwości, może bardziej cię szanują, może znajdziesz pracę i jeszcze wystarczy ci na życie i mieszkanie, i na samochód. Może twojej rodzinie tutaj będzie lepiej, bo jej pomożesz.

Ale przecież tęsknota będzie zawsze wpisana w twoje życie.

Bo każdy wybór eliminuje coś, czego nie wybrałaś. I może cię trzymać do końca życia w okowach takiego a co by było gdyby. Niech cię to nie truje. Powodzenia gdziekolwiek jesteś i cokolwiek robisz"

- K. Grochola

o zakończenie książki tak bardzo do mnie pasuje

OLA DAŁN ŁAZI W KÓŁKO ALE MJUZIK DOBRĄ PUSZCZA <3 - pasuje?