zaczynam od nowa...
Dodano: 16 KWIETNIA 2008
I co? też chcę wierzyć w miłość, w coś co da mi szansę,
Pokaże sens by dalej prowadzić tą walkę...
Widzę tragedię, gdy wiara w Boga zabiera życie,
Ludziom co zamiast niego znaleźli religię.
To list z ziemi jak Twaina, bo chcę to spisać,
Łez atramentem namaluję swój obraz Guernica...
Tak pragnę życia, tak pragnę ufać, poradzić sobie,
Tak pragnę żyć, by wrzasku metropolis nie słuchać.
Znaleźć harmonię, by świat był częścią mnie,
Bez systemu, bez potwora, który zjada moje serce...
Wciąż chcę wierzyć w te ideały,
Wciąż wierzyć, że jest sens tej naszej pracy.
Że tak naprawdę ziemia jest tylko przelotnym momentem,
Krótkim przystankiem do stacji - wieczne szczęście...
Otwieram oczy i niestety wciąż jestem tutaj,
I tylko marzyć może mi się świat tonący w uczuciach...
Chodź, zabiorę Cię tam, gdzie w kolorach jest świat,
Choć na chwile zapomnij...
Otulę Ciebie szalem ciepłym tak doskonale,
Gdzie czas z przestrzenią stykają się zmieniając bieg.
Otulę Cię do snu byś choć na chwilę mógł,
Odpocząć od ciężaru ludzkich spraw
Oddaj się w me ramiona już nadeszła pora,
By przestać toczyć syzyfowy głaz...
Pokaże sens by dalej prowadzić tą walkę...
Widzę tragedię, gdy wiara w Boga zabiera życie,
Ludziom co zamiast niego znaleźli religię.
To list z ziemi jak Twaina, bo chcę to spisać,
Łez atramentem namaluję swój obraz Guernica...
Tak pragnę życia, tak pragnę ufać, poradzić sobie,
Tak pragnę żyć, by wrzasku metropolis nie słuchać.
Znaleźć harmonię, by świat był częścią mnie,
Bez systemu, bez potwora, który zjada moje serce...
Wciąż chcę wierzyć w te ideały,
Wciąż wierzyć, że jest sens tej naszej pracy.
Że tak naprawdę ziemia jest tylko przelotnym momentem,
Krótkim przystankiem do stacji - wieczne szczęście...
Otwieram oczy i niestety wciąż jestem tutaj,
I tylko marzyć może mi się świat tonący w uczuciach...
Chodź, zabiorę Cię tam, gdzie w kolorach jest świat,
Choć na chwile zapomnij...
Otulę Ciebie szalem ciepłym tak doskonale,
Gdzie czas z przestrzenią stykają się zmieniając bieg.
Otulę Cię do snu byś choć na chwilę mógł,
Odpocząć od ciężaru ludzkich spraw
Oddaj się w me ramiona już nadeszła pora,
By przestać toczyć syzyfowy głaz...
/Eldo - List z Ziemi/
Komentarze
Użytkownik carolizda89
wyłączył komentowanie na swoim fotoblogu.
