stan płaski.

Początek dopiero, czego ja tu od siebie niby oczekuje? Emanuje miłością do pociągów i staram się zachować całkowity spokój wewnętrzny. Czy kiedyś wytrzymałam bez jakiegokolwiek stresu przez jeden miesiąc? Nie. Bo ten typ tak ma, a że mi się przytrafiło tak z głupia TYM typem być, to cierpie i strzelam piorunami jak mi się kto nawinie pod nos... 

Tak nawiasem mówiąc, miałam przygotowany dość elastycznie równy temat, ale niestety zaniknął, bo 'otwór miłości' się skończył. Dlatego też chciałam zwrócić uwagę na tak szybko i nieuchronnie uciekający czas, pragnąc zaznaczyć, iż jestem pod wrażeniem mojego nagłego i globalnego, wręcz, zaklimatyzowania się do nowego kąta, który jest w miarę (lub też, w istocie - bardziej) cieplejszy, niżby za pierwszym dniem się wydawał. Chwała bogu za miękki dywan : ). 'Don't let go, never give up on such a wonderful life'. 

A teraz -  Drodzy Czytelnicy, Skrzaciki, Misiaki, Dżdżowniczki, Miłości Moje, Wolne Duchy osiedli, Awanturnicy i Lekkomyśliciele -  czy jesteście szczęśliwy z Waszego, tak pięknie urodzajnego, życia?  

Muah ^^.

ps. ekscentryczne wydaje się to, iż jednego dnia pisząc i sprawdzajac tekst parę razy, nie znajdziesz ŻADNEGO błędu, a czytając go drugiego dnia, znajdujesz ich multum ^^.