w poczekalni...

Robiliśmy błędy jesteśmy ludźmi Życie nie pomogło ? Co mogło nas poróżnić Los wypowiedział wojne nam nie było reguł Tylko dowóz, inny puls codziennego biegu Każde niepotrzebne słowo do dzisiaj przeklinam To smutne na co dzień człowiek się zapomina Ja wiem że lepiej byłoby nie czuć nic albo cofnąć czas Nie chce z tym tak żyć widocznie tak być musi Nigdy nigdy nigdy nigdy już nie wróci Biegne przed siebie nieznaną mi drogą Nie wiem gdzie po co i nie wiem dla kogo Nienawidzę siebie życia i całego świata Jeszcze raz zatańcz ze mną bo chce to przeżyć Znam prawde ale nie chce przestać wierzyć Dlaczego? Mój i twój świat się zderzył Najgorsze że na te pytania są odpowiedzi Te dni się skończyły a koniec jest końcem Życie życiem jaka róża takie kolce ...... (...) ;( (fotka też dzis zrobiona, a właściwie to juz wczoraj)...