bez perspektyw

tamta była zaległa. teraz aktualnie:

3 z poprawy z matmy. jestem naprawde zadowolona. perspektywa zdania do III klasy jest coraz realniejsza.

za to polski mie przeraża bo pustą kartkę oddałam.

nie jesteście normalni. ani ty ani on. wasze relacje mnie dobijają. po co to ciągnąć... tylko ja od razu mówie: nie wracam do Radomia. Rób co chcesz ja nie wracam.

Kocham tą przyszywkę. Tak samo jak cały zespół. a ostatnio słucham tylko ich.cały czas. non stop.

Mieszkanie w mieście ma swoje zalety. nie trzeba martwić się o powrót do domu, wszędzie jest blisko, duzo czasu na spotykanie sie ze znajomymi, bezkarnie można sobie na koncert pójść i wrócić... iść sie napić dobrego cappucino... albo soku porzeczkowego...   a takto tylko siedze w domu...

Agat! obiecuje że za dwa tygodnie wpadnę ! bo też sie stęskniłam. ciiiii.....

mam ochote przeprosić cały świat za to że żyje. że przeszkadzam niektórym w ich egzystencji. wieczorem gorzej. rano lepiej. potem znów dobrze. wachania nastrojów. moich czy twoich?? jeszcze 2,5 miesiąca... tylko co potem? dalej... to samo.

Ten jeden krok dzieli cię od snu...
Za tobą dzień... przemocy... co nas... Popycha do zła... obłudy i kłamstw...

Ten jeden krok... droga w dół...
To twojej duszy głos...
Widzę mrok, to płonie nowy ląd...
Tylko wiatr - posłaniec KOŃCA...
Przeraża...

Czekając na lot do nieba...
Zbierając okruchy chleba...
Stoisz bezradnie patrząc w mur...

Strach... stary druh...
Rozrywa twój świat... ugina ci kark...
Przegrałeś... znów... masz już dość...
Do końca życia, lecz to... nie potrwa dłużej...
Gdy zrobisz krok... droga w dół...
To Twojej duszy głos...