O sobie: Paradoks. Łatwo mówić o innych, trudno o sobie. Każdy odbiera każdego inaczej. Uważam jedno, Ty drugie. Jeśli mnie nie widzisz, nie istnieje. O mnie? Ciągle myślę, że jestem jeszcze człowiekiem, chociaż nie wiem, czy tak jest, a jeśli nie, to może nie chcę, o tym wiedzieć. Staram się żyć według swoich przekonań, wartości. Dobrze wiem, że starania nie zawsze są efektywne. Błędy są ludzkie. Jesteśmy ludźmi, prawda? Nie mam już marzeń, ciągle mam nadzieję. Wierzę w wielkie rzeczy. Staram się nie żałować. Jeśli coś dało szczęście, chociaż na chwilę, to dobrze, że miało miejsce. Szkoda, że się skończyło, nic nie trwa wiecznie. Nie lubię kiedy moja autonomia jest zagrożona. Uważam, że są na świecie rzeczy ważne i ważniejsze. Wszystko ma znaczenie. Chodź stworzymy historię, której świat nie zapomni. Odbije się echem w nieskończoności. Znalazłeś mnie prawdziwą może tu. Jeśli patrzysz i widzisz, czytasz i rozumiesz, to nic więcej nie chcę dodać.
