oh, pango. dawno i nieprawda...

brzydkie i poruszone i telefonem ale wjb.

takie jest na prawde i w przenosni.

i takie juz zostanie.

dlaczego w zyciu, przynajmniej moim,

nic nie moze byc po prostu latwe,

nie moze po prostu byc ?

zrobilam cos zlego ?

nigdy nie narzekalam na ich brak.

teraz nie moge sie doliczyc chocby jednego.

a jesli sa, to tylko tak sie nazywaja,

ale nie zasluguja na to miano,

albo urwaly sie kontakty,

i to juz nie bedzie to samo.

zycie bez nich nie jest ciekawe.

w ogole nie jest.

no chyba, że nijakie.

chcialabym czasem wrocic w te stare miejsca,

albo wcale sie z nich nie ruszac, zatrzymac czas.

choc moze bardziej cofnac. i zatrzymac.

gdzie sa te niedzielne wyjscia ?

gdzie zabawy na boisku przy akademikach ?

gdzie salatki owocowe i rozmowy o wszystkim ?

juz nigdy nie bedzie tak samo.

nigdy.