I'm laidy,

No patrzcie ludzie, tyle rzeczy do zrobienia, a tak mało czasu. W przeciągu trzech dni mam diagnozę, pogrzeb wujka i stypę, zawody, sprawdzian i jeszcze muszę zrobić zadanie między zbiórkowe. Tak, nie dam rady ale też nikomu tego nie powiem. Nie odwołam zawodów, tym bardziej pogrzebu a na zbiórkę muszę być gotowa jak zawsze. Świat moźe się walić i palić ale nie dam nikomu takiej satyswakcji, że nie jestem gotowa i się sypię, nigdy nie dam nikomu takiej satyswakcji. Koszmary wracają, milutko. Odpuszczam sobie po raz piąty, nie walczę, mimo że chcę. Nie umiem tak ranić, po prostu nie potrafię, a nie chcę psuć przyjaźni, niech dziewczyny mają sobie tych chłopaków, którzy podobają się także mi, ja sobie dam spokuj, nigdzi mi się nie śpieszy, mogę źyć sama. Przynajmniej nie muszę się nikomu tłumaczyć dlaczego płaczę.