30/07

wiem, że kiedyś popełniałam błędy.

i to całkiem niezłe.

na przykład ubierałam elegancki sweter do dresowych spodni.

albo czesałam się w dwie niemodne dziś już kitki, wyglądając przy tym jak pajac.

albo z chłopakami się kumplowałam, zamiast ich podrywać.

albo uciekałam z domu, bo miałam chorego psychicznie ojczyma.

albo pyskowałam mamie, bo hormony brały górę.

ale teraz jest inaczej.

zupełnie.

ubieram się tak jak powinnam, to znaczy : dopasowuję ubrania.

czeszę się w kucyka, albo rozpuszczam wyprostowane włosy.

s t a r a m się kogoś poderwać.

ojczyma ignoruję jak tylko można ignorować śmierdzącą kupę śmieci.

z mamą się dogaduję, ale jednak nie jest to stopień przyjaźni.

pozornie spokojne życie.

czy aby na pewno?