Paruję

Paruję

Kochałaś ten zapach.

Dla Ciebie go nadużywałem.

Od ubrań, przez skórę

Aż do warstw najgłębszych

Przesiąkałem.

Podpisałbym cyrograf

Aby zapas go mieć absolutny,

Dożywotnio móc Cię otumaniać

Lecz Twój zmysł nie był wyjątkowy.

Okazał się zwykły.

Okrutny.

Przyzwyczaił się.

Przestawałaś mnie czuć.

Oszalałem.

Butelki, jedna za drugą, 

Na siebie wylewałem.

Teraz jestem na odwyku.

Paruję.

Półprzytomny się włóczę

Lub leżę.

Byłoby łatwiej uwierzyć.

Ale nadal nie wierzę.

Od ubrań, przez skórę

Aż do warstw najgłębszych

Przesiąkałem.

Byłem przekonany, że warto

Że delektujesz się czymś więcej

Niż tylko pierwszą warstwą.

Kochałaś ten zapach.

Dla Ciebie go nadużywałem.

A historia z tego taka wielka

Że została mi na półce

Pusta, zakurzona butelka.