Easier way.

"Nie ma prostych dróg, ani bocznych ścieżek na skróty. Albo będziesz tłuc rękoma bez opamiętania, albo zaczniesz szukać. Cokowliek wybierzesz, wybierzesz trud pracy więc zastanów się czy warto..."

Nigdy nie jest łatwo.
Jeśli czegoś pragniesz musisz poświęcić czas, siły, zdrowie czasem życie by to osiągnąć.
Nie ma sytuacji bez wyjścia.

Nie ma korytarzy z jednym wyjściem.

Zawsze są conajmniej dwie mozliwości.

Można stanąć przed zamkniętym drzwiami i w spokoju szukać klucza dzięki któremu będziemy mogli się dostać do wnętrza. Opcja nie przysparzająca bólu. Pozwala się wyciszyć. Zrozumieć, poczuć. Należy jej poświęcić więcej czasu, ale wtedy i drzwi będą całe i nasze knykcie również.
Można także pominąć poszukiwania klucza i wybrać inną, bardziej emocjonalną drogę. Zwyczajnie nie ma kłudki, zamka, bramy, której nie da sie roznieść w drzazgi i tak może być i tu. Możesz tłuc, kopać i szarpać, a nawet gryźć. Niech lecą wióry i opiłki. Tylko uważaj. W ten sposób może i dostaniesz się za drzwi szybciej jednak Twoje dłonie będą poranione, a drzwi zniszczone. Każdy będzie mógł wejść po Twoich śladach bez żadnego wysiłku w chwili gdy Ty będzie lizać swe rany.

Nie ma drogi idealnej.

Zawsze coś lub ktoś na tym ucierpi.

Tak już jest, że im trudniej coś osiągnąć tym bardziej tego pragniemy i tym więcej bólu jesteśmy w stanie znieść. To niecierpliwość Nas zabija.

Wystarczyło by się tylko rozejrzeć. Gdzieś musi wisiec ten kluczyk, cytując klasyka, "o który się tutaj rozchodzi". Wystarczy tylko szeroko zamknąć oczy i spojrzeć z wnętrza siebie.
Spojrzeć oczami, które nie widzą ułudy.
Jedynym bezstronnym okiem doradczym.

Swoją duszą.

http://www.youtube.com/watch?v=4VYepG8YFXo