My basement life...
Dodano: 18 STYCZNIA 2009
Neverland.
Neverland.
kilka dni
kilka nocy.
minuty.
godziny.
wieczność.
Stoimy pod murem.
Zdjęto nam młodość
jak koszule skazańcom.
Czekamy.
Zanim tłusta kula usiądzie na karku,
mija dziesięć, dwadzieścia lat.
Mur jest wysoki i mocny.
Za murem jest drzewo i gwiazda.
Drzewo podwędza mur korzeniami.
Gwiazda nagryza kamień jak mysz.
Za sto, dwieście lat
będzie już małe okienko.
[Z.Herbert mur]
wróciłam do domu.
rozstrój emocjnalny
doprowadza mnie do linii obłędu.
a tu wciąż nic...
wszystko na marne.
On photo: Konrad. by Me.
