'' CZAS LECZY RANY ''

u mnie chyba nie bardzo, mija czas a ja dalej mam rany. boję się, milczę. chcę żyć nomalnie, chcę nie myśleć, a jednak to mi nie wychodzi. cały czas myślę i dręczę się tym. mam dość, wszedzie zdjęcia jak to '' ślicznych '' dzieci. wiem, że robiłabym to samo, ale niestety, nie robię. a chciałabym, może wtedy miałabym mniej czasu na zastanawianię się nad własnym życiem, bo całe swoje życie miałabym przy sobie. nie mam. jest daleko. wiem, że tęskni, że kocha, że chciałby być przy mnie tak jak ja. jest cudowny, najśliczniejszy! ale przecież nie wstawię zdjęcia z dzieckiem w trumnie. chciałabym pokazać jego całemu światu, żeby wiedzieli że on jest najcudowniejszy. nie mogę. codziennie zerkam na jego zdjęcie, wcześniej miałam ciarki, teraz tylko zaczyna bić szybciej serce. a to dlatego, że kocham go ponad życie. dosłownie. jest uśmiechniętym chłopcem w niebie, niech już tak zostanie na zawsze, na wieki. aż mnie zobaczy na górze, aż w końcu będę mogła go objąć, pocałować. niech się śmieje, niech będzie radosny. ale niech myśli o mnie czasem i dobrze wspomina. przez te 8 miesięcy razem, dużo rozmawialiśmy, o życiu i świecie na który miał przyjść. może się przestraszył? może nie chciał żyć tak jak ja? ale powtarzałam mu cały czas, że to on będzie dla mnie najważniejszy na świecie. mam nadzieję, że nie zapomniał o moich słowach. wierzę też w to, że ma moje wszystkie listy kierowane do niego. że trzyma je w małym niebieskim plecaczku, że zbiera wszystkie. kawałek mego serca jest przy Tobie, brakuje mi go, czyli Ciebie. chciałabym żeby ten pokój był zapełniony Twoimi zabawkami, grzechotkami, pampersami. przecież kochałabym to wszystko tak jak Ciebie. ponad życie, ponad wszystko! tęsknię okropnie za Twoim widokiem, chociaż mam zdjęcia. to nie to samo. cięzko mi, w każdej chwili, w każdym dniu, w każdej sekundzie jest mi ciężko. myslami jestem cały czas przy Tobie, MĘŻCZYZNO MOJEGO ŻYCIA! Pamiętaj że mama zawsze będzie Cię kochać. niedługo przyniosę Ci Twojego misia. Twoja mama.