To już dziś kolejne  czwarte naszej najmłodszej królewny już ? Teraz ? Dziś ? Kiedy minęło tych 365 kolejnych dni jej małego życia ? Naprawdę nie mam bladego pojęcia gdzie sa te wszystkie miesiące tygodnie dni godziny minuty i sekundy z moją najmniejszą królewną minęło jak z bicza strzelił Teraz gdy tak spoglądam na tytuł tego posta który kilka chwil temu ja sama własnoręcznie mu nadałam trudno mi uwierzyć że to nie sen nie lapsus językowy nie żart a prawda i myślę że nie tylko ja jedna dzisiaj mam takie odczucia wszycy którzy znają tą małą osobę nie dowierzaja dzisiaj wraz ze mną i w duchu zadają sobie pytania kiedy i jak zdążyły minąć te chwile z nią Dokładnie trzy lata temu temu był ten czas te chwile ten dzień gdy wreszcie usłyszeliśmy tą niecierpliwie oczekiwane tak wiele miesięcy tygodni i dni słowa JUŻ JEST Z NAMI chyba jedne z najważniejszych i najpiękniejszych w całym moim życiu (Bo choć jestem ciocią już sporej gromadki dzieci i słyszałam to już kilka razy za każdym razem są to słowa jedne z najpiękniejszych i najważnejszych w życiu słów z każdym kolejnym razem bardziej bym powiedziała ) bo choć okoliczności narodzin kolejnych cioci aniołków sa diametralnie różne emocje i uczucia zawsze pozostają te same Pamiętam ten dzień ze wszystkimi szczegółami tak dokładnie jakby to było wczoraj a dzisiaj mijają już trzy lata odkąd jest z nami To był cudowny czas przepełniony radością szczęściem optymizmem dobrą energią i wielką dumą odczuwaną każdego dnia na widok naszego małego słoneczka i jego rodziców obserwowanie jak rośnie zmienia się fizycznie i intelektualnie nabywa nowe umiejętności (szkoda tylko że mogłam to widzieć każdego dnia tylko za pośrednictwem wysyłanych każdego dnia i zdjęć i rozmów za pośrednictwem internetu cieszę się że pandemia  i sytuacja międzynarodowa łaskawie w  pozwoliła nam się spotkać osobiście personalnie  kilka miesięcy temu na kilka dni tylko ale zawsze ) jak rośnie zmienia się rozwija opanowywuje nowe umiejętności uczy się ciągle czegoś nowego jak na moich oczach dokonuje si ę jej własny mały cud z dnia na dzień większy bardziej widoczny spektakularniejszy każdego dnia od nowa wytrwale do przodu Cudownie było słyszeć jak coraz więcej sprawniej i coraz wyraźniej mówi i komunikuje się z otoczeniem (aż za bardzo czasem uczy się walczyć o swoje miejsce w grupie i dobrze ma dziewczyna temperament patrzeć jak zaczyna walczyć o swoje i coraz bardziej stawia na swoim nie raz nie dwa kłucąc się w ten swój uroczy sposóbi możecie się ze mnie śmiać ale teraz mega widać jej podwójne korzenie bo choć z wyglądu jest typową polką tak temperament ma zdecydowanie rumuńsko węgierski) Zobaczyć jak coraz bardziej interesuje sie typowymi dla dziewczynek a potem kobiet czynnościami jak uczy się wierszyków rymowanek piosenek jak w prawdziwą gracją małej damy uczy się tańczyć Zobaczyć jak powoli stopniowo jak powoli wdraża się w życie przedszkolaka początki były trudne ale dała radę uparta jest ciocia jest dumna zaczyna walczyć o to co chce założyć dnia chce aby ją malować czesać jak zaczyna powoli podbierać biżuterię mamie obserwować z podziwem jak odkrywa świat w którym przyszło jej żyć jak musi wszystkiego dotknąć powąchać posłuchać zobaczyć spróbować jak chłonie ten świat całą sobą Nie dowierzam że jej pierwszy rok życia już za nami kiedy przypominam sobie dzień jej narodzin i to maleństwo jakim wtedy była Jestem dumna z jej rodziców wspaniale wam idzie wychowywanie tej małej damy i macie wielkie powody do dumy z niej ja wam mówiłam że tak będzie że dacie radę (wiedziałam to choć gdyby jeszcze kilka lat temu ktoś mi powiedział że moja siostra będzie miała cudownego męża i cudowną córeczkę zaśmiałabym mu się w twarz i kazałabym mu się stuknąć w czółko a jednak )mówiłam wam że będziecie cudownymi rodzicami wykrakałam moje zdolności profetyczne po raz kolejny dają o sobie znać czekam aż przyznacie że miałam rację w kółko wam to powtarzając niczym zdarta płyta

https://www.youtube.com/watch?v=X1YhQrJ2GNY&t=16s