Poniedziałek

Już dawno powinnam spać ale jakoś nie mogę ZNOWU..Jestem wykończona tylko tak do końca nie wiem czym chyba życiem tym cholernie trudnym nie udanym życiem..Nie wybieram się dzisiaj do szkoły spędzę ten dzień w domu razem z matematyką nie chciało mi się wczoraj uczyć tych pieprzonych słówek na niemiecki w sumie to nic mi się już nie chce..Tak bardzo chciałabym wszystkim udowodnić że ja też potrafię że nie jestem tą najgorszą która nic nie potrafi..Tak się zastanawiam i nie wiem które z moich marzeń jest ważniejsze zdanie matury która czeka mnie za rok czy też może znalezienie wreszcie tej jednej jedynej osoby przy której będę czuła się bezpiecznie..Wiem banalne można powiedzieć ale dla mnie są to rzeczy chyba nieosiągalne..Marzec to właśnie ten miesiąc który najbardziej przypomina mi Ciebie..Nie dotrwaliśmy do naszej małej rocznicy ile to już minęło dwa lata..Gdybym tylko mogła cofnąć czas o te dwa lata zrobiłabym to z wielką przyjemnością chciałabym Cię nigdy nie znać wymazać z pamięci zapomnieć wyrwać z swojego życia jak kartkę z kalendarza na dzień dzisiejszy wiem że to jest niemożliwe zniszczyłeś mnie..Zacząłeś powoli delikatnie nie wiem co zostało jako pierwsze wyniszczone moje ciało czy moja psychika..Chyba jedno i drugie..

24-go marca skończę 17 lat i co dalej? Przecież to taki piękny wiek..