z tamtej strony

~kruk a dookoła nikogo kto mógłby mnie posklejać...

avariablacky dlaczego nikt nie może tego zrobić?

~kruk bo wszyscy są zapatrzeni w swoje własne małe światy, szklane kule które trzymają w dłoniach, od czasu do czasu wstrząsają nimi dla dodatkowych wrażeń ale nikt nie odważy się oderwać od nich wzroku, bo co jeśli się potłucze? skończą tak jak ty, czy ja, z odłamkami szkła w dłoniach, odrobiną wody i resztką pływającego w niej brokatu

avariablacky jestem oswojona z moim rozpierdolem w kolorze wina, tak musi być, że jestem połamana, podarta, z odłamkami szkła, z otwartymi ranami polewanymi kwasem, z kolcami wystającymi spod skóry. nie chcę być inna, nie chcę, żeby ktoś mnie naprawiał.
są rzeczy, których nie sposób naprawić, katastrofy z których nie da się uratować

~kruk opowiadają nam że po śmierci trafimy do piekła, ale to nieprawda, piekło jest tutaj, jaki inaczej wyjaśnić te otwarte rany które nas nie zabijają? Spędzamy w nim całe swoje życie, podczas którego napotykamy inne zabłąkane dusze, jedne niszczą, inne tylko się przyglądają, następne miną nas bez słowa ale są też takie, które podejdą i zaczną zszywać podartą skórę, wyjmować igły i przyklejać różowe plasterki w kształcie serduszek na zadrapania.
Pozwól im na to, tak jak zezwalasz innym na rozrywanie swojego ciała i umysłu.