Dodano: 3 CZERWCA 2012
Ten lęk uwięził mnie, nikt nie słyszał dźwięku łez,
Utonęłam w żalu by znów narodzić się,
A dziś już nie pamiętam nic, czas uspokoił sny,
Uwolniłam się by żyć, by nie otruć świata smutkiem łez,
Więc nie pytaj mnie(...)
To nie jest takie proste zapominać o ludziach, o wspomnieniach, o tych pieprzonych nadziejach, które mi narobiłeś i o tym wszystkim co nas łączyło.
Komentarze
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika augustaaa.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
