Raniuszek

Raniuszek, raniuszek zwyczajny (Aegithalos caudatus) - gatunek małego ptaka z rodziny raniuszków, zamieszkujący większość obszaru Europy i Azji. Częściowo wędrowny (przeloty III-IV, X-XI), częściowo osiadły.

W Polsce nieliczny lub średnio liczny ptak lęgowy (podgatunek nominatywny Ae. caudatus caudatus). W niektórych latach pojawia się masowo podczas przelotów.

Morfologia 

Charakterystyczna sylwetka: kulisty tułów i nieproporcjonalnie długi ogon. Obie płci ubarwione jednakowo. Wierzch ciała i skrzydła czarne, lotki z białymi brzegami. Ogon czarny z białymi brzegami. Pióra na barkach oraz kuper blado-czerwone. Brzuch biały z różowym nalotem. Głowa czysto biała (u podgatunku Ae. c. caudatus) lub biała z czarną pręgą nad okiem (u podgatunku Ae. c. europaeus). Oko z czerwoną obwódką. Dziób malutki, spiczasty. Młode ciemniejsze, mniej różowe i z krótszym ogonem.

Wymiary średniedługość ciała ok. 14 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 16-19 cmMasa ciałaok. 7-10 g Środowisko  

Lasy liściaste i mieszane, dawniej również parki i ogrody, które obecnie omija. Nie gnieździ się również w zadrzewieniach śródpolnych.

Zasięg występowania 

Gniazdowiska raniuszka ciągną się długim pasmem od Portugalii i Irlandii aż po Kamczatkę i Japonię. Na północy sięgają po północną Skandynawię, na południu po środkowe Chiny. Większość populacji jest osiadła, ale przed najsilniejszymi mrozami przenoszą się bardziej na południe.

 Tryb życia i zachowanie 

Tylko wyjątkowo można spotkać raniuszka samego. Najczęściej ptaki te łączą się w rodzinne stadka. Na początku pory lęgowej liczą one najwyżej pięć ptaków, a później, jesienią i w zimie, stada rozrastają się do 20 lub więcej osobników. Zimowe stada tworzy kilka rodzin. Wiosną raniuszki bronią swych gniazdowisk. Poza porą lęgową stada strzegą źródła pożywienia i miejsca noclegów przed innymi ptakami. W zimie wszystkie raniuszki przemieszczają się w poszukiwaniu pożywienia, nie są to jednak ptaki wędrowne i przez wiele lat przebywają w tym samym regionie. Do ich stad przyłączają się z reguły liczne sikorki, pełzacze i mysikróliki. Łączenie się w duże stada, w których wszystkie ptaki współpracują, zwiększa szanse przeżycia raniuszków. Nocują, siadając obok siebie na gałęzi z nastroszonymi piórkami, tak aby ich małe ciała w miarę możliwości nie traciły ciepła. Później, wiosną, każda para nocuje w swym ciepłym gnieździe.

Zdjecie udostępnione z www.photoblog.pl/wlodekhudy

Ten pb bierze udział w konkursie na najlepszy pb 2010.

Zamiast komentarza ZAGŁOSUJ  na ten PB