"Daj mi, proszę, dobry Boże, 
Zamiast drogi - to bezdroże, 
Które prosto poprowadzi 
Poprowadzi mnie w nieznane. 
Innym, dobry Boże, zostaw 
Wstęgi ulic i autostrad, 
A ja niech już na manowcach pozostanę! 

Pozwól mi się, Boże, błąkać 
Po gęstwinach i po łąkach, 
W niepewności wydeptywać tysiąc ścieżek. 
Wydeptywać tysiąc ścieżek. 
Nie bój się, że gdzieś przepadnę, 
Dokąd iść mam - nie odgadnę... 
Uwierz we mnie, jak ja w ciebie, Boże, wierzę! 

Spełnij, proszę, o czym marzę! 
Niech pod tęczy twej ołtarzem 
Wyspowiadam gorzkie żale, słodkie grzechy! 
I niech sercu siły doda 
Darowana mi swoboda, 
Co nie szczędzi mi ni smutku, ni pociechy! 

Choć niejeden dasz mi, Boże, 
Do zgryzienia twardy orzech, 
Daj też iskrę, żeby radość z niej rozniecić! 
I nadzieję mi pozostaw, 
Że gdy drodze swej nie sprostam, 
Ty, mój dobry Boże, wyjdziesz mi naprzeciw!"