Cześć, czołem, witam Was, pozdrawiam serdecznie! :) Rozstania i powroty, poważki i głupoty - równowaga. Zawsze uważałem, że występuje, że warto do niej dążyć. Wszystkim stałym, moim byłym czytelnikom (mam nadzieję, że jeszcze kiedyś się spotkamy. Tutaj, tam w Świecie, gdziekolwiek) chciałbym złożyć przeprosiny oraz podziękować za wyrozumiałość. Moje życie jest niesamowite. Naprawdę. Odziane w tyle przeciwności, tyle bólu, tyle rozpaczy, ale za razem tyle szczęścia, miłości, a także siły. Siły, by za każdym razem wstać, otrząsnąć się, oczyścić i pokazać przeciwnościom środkowy palec. Odwrócić szachownicę i zacząć od "zera". Chciałbym tu powrócić. Szczerze powiedziawszy byłem pewien, że PhotoBlog umrze śmierciom naturalną. Jednak z tego, co widzę to wszystko żyje i ma się całkiem dobrze. BA! Nawet w jakimś stopniu się poprawia i rozwija jako tako :) Nie wiem jak większość z Was mnie zapamiętała. Być może jakaś część miała mnie za jakiegoś oszołoma, wariata. W moich pracach szło nieco tego obłąkanego stanu znaleźć. Tak? Akurat... jeżeli wtedy było szaleńczo...? To co to będzie teraz? Przed nami nowe, niezbadane szlaki... a może to Góry, jakieś bzdury, drewna wióry? Kto wie który, kto jest bury? Zostawiam Was z tym małym, zagadkowym szyfrem. Wierzę, że już niedługo... no to Frugo! I na zdrowie! :) Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie i witam w małym szaleństwie! :) - Artru