dawno.!

otóż Arletka po kolejnym juz pobycie w Anglii i przy kolejnym piwku obmyślała plany dalszego życia.

Myślała co zyskała i co straciła.

Tamtą gromade znałam od 13 września. Wiedziałam wszystko o wszystkich.

Ale pomiatanie było na tyle straszne że dnia 11 stycznia stwierdziłyśmy z Oll że pie.rdolimy takie towarzystwo.

Za to niebawem po sylwestrze (widać na zdjęciu) straciłam jeszcze jedną osobę.

Zyskując spowrotem jedną nie dokońca bliską i szczerą straciłam drugą.

Kłotnie i wszystko , ja rozumiem. Ale mimo wszysto zawsze było przepraszam.

teraz juz nie ma...

Zyskałam jedną nową z który łapiemy przypały i zawsze jesteśmy razem <33

Jedna kolejna nieudana miłość , z wódką w tle , ale bez komentarza.

Jedno zranione przeze mnie serduszko.

Jedna stracona juz (o ile wiem) szansa.

Jedna taka od wakacji paan który jest za staary.

Morze piwa i butelki wódki popijanej w Anglii na samotność lub tęsknote , i te miłe juz w Polsce.

Zbliżenie sie do Mamy , która znowu zaczyna mnie rozumieć .

Zyskanie nowej Mamusi Aniuńki , którą kocham baaardzo mocno ;**

Która zresztą sama teraz cierpi...

Remont kuchni , i moja B>A>B>K>A . ;///

I na koniec skręcona kostka.

Oprócz tego Ann , Werr , Michał Wojtuś Oll , Bartuś , Titi , Rafi i ta ekipa z która bawie sie najlepiej ;)))

Ale mimo wszystko szkoda stracon dni , bez tych którzy byli dużo wcześniej.

Zastanawiam sie czy nawet moi wrogowie nie mogliby być moimi znajomymi , kolegami , koleżankami...?

Przepraszam Was bardzo serdecznie.

I teraz , kiedy nie moge sie ruszyc z domu , bo ta je.ba.na kostka , myśle sobie , że przesrałam swoje życie...

Mogłam , miałam tyle szans , by mieć dużo przyjaciół , nawet znajomych , zajebiście w domu , i ogólnie mieć wygodne i fajne życie.

A ja to po prostu przeje.bałam ...

I nie myśle że mam doła , tylko widze jaka jest prawda?!