Popatrz na góry, oto potęga majestatu.
Popatrz na lasy, oto potęga majestatu.
Popatrz na rzeki, oto potęga majestatu.
Więc proszę Cię nie mów mi, że nie widzisz Go.
Z małego ziarnka wyrośnie to,
co w potężny dom po latach urasta.
Świadomość bytu właśnie to,
właśnie to jest kwintesencją Rasta.
Całym sobą poczuć to jak świątynią dziś opuścić mury miasta.
W każdym okruchu potęga jego, całe życie w promieniach jego światła.
On jest wszystkim, wszystko jest Nim.