Niby marionetka w teatrze.
Niby zabawka małego dziecka.
Chcę zatańczyć tak jak ona.
Chcę być zimna, upodlona.
Leżeć, kwilić po spektaklu.
Dać się ponieść chwili braw,
z przyjemnością obejżeć jeszcze raz.
I raz..
Użytkownik anitka32esz
wyłączył komentowanie na swoim fotoblogu.