;( [*]

nie mogę się w tym wszystkim odnaleźć.

nie mogę zrozumieć czemu życie jest tak cholernie niesprawiedliwe?

nie mogę sobie dać rady z tym wszystkim.

nie mogę słuchać że ''będzie dobrze''.

nie mogę patrzeć na to wszystko.

najchętniej bym zamknęła oczy i zatkała uszy.

ale tak się nie da.

jeszcze jutro pożeganie z tym wszystkim z czym osfajałam się przez 3 lata.

będę tęsknić za głupotami Luboma, zamulaniem Krakosia,

wymądrzaniem Kucyka, siedzeniem z Borucem, wygłupianiem się z Sebkiem i Gorkiem,

żulowaniem picia od Rafała, i hałasowaniem Łukasza i tych innych.

tak naprawdę za dziewczynami nie będę tęskniła.

nie potrafię się z nimi dogadać. może to przez moją rzekomą 'zmianę'.

niektórych znam od roku, innych już od 3 lat. ale się z nim strasznie zżyłam.

już czy dopiero? no właśnie. może zabrakło mi czasu by ich jeszcze dokładniej poznać.

nieważne. obiecali że w wakacje będziemy się widywać, w roku szkolnym też. no trzymam za słowo.

po zakończeniu mały wypad z chłopakami, pózniej pogrzeb.

nie wytrzymam tam, jestem tego pewnaa.

ale spróbuję dotrzymać Ci towarzystwa, kochanie. <3

jest mi strasznie smutno ;(

dopiero to wszystko do mnie dociera.

zaczynam rozumieć że już nigdy nie uśmiechniesz się tak słodko.

że już nigdy nie zadzwonisz w środku nocy że się boisz ;(((

już nie doniesiesz mi co tomek robi źle, a co dobrze, ;(((

bardzo mi Ciebie brakuję, Emilko ;(( [*]

kocham Cię, będę zawsze pamiętała jak mówiłaś że chciałabyś żebym była twoją szwagierką.

i nigdy nie chciałaś mnie puścić. byłas najsłodszym dzieckiem jakie znałam.

pisze to bo leży mi to na sercu, z każdym słowem wylewam coraz więcej łez.

mam nadzieję że kiedyś zrozumiecie jak to jest,

chociaż nie życzę tego nawet najgorszemu człowiekowi na tej Ziemii.

nie musicie czytać, poprostu nachodzi mnie wena.